Rootsville

The Black Sneakers Acoustic Rock Covers Het Brughuis Muizen (18-11-2022) reporter & photo credits: Freddie info club: Het Brughuis info artist: The Black Sneakers © Rootsville 2022

'The Black Sneakers' in 'Het Brughuis' te Muizen. Ja dat zal wel, we zijn in Muizen bij Mechelen en dan zou Sam Gooris het vroeger ongetwijfeld gehad hebben over zijn basketsloefkes. Wat we nog niet wisten was dat ook David Ronaldo het levenslicht zag in dit dorpje aan 'De Dijle'. Er moet hier zo destijds dan wel een golf met muzikale deeltjes in de lucht hebben gehangen. Of hij tijdens zijn jeugd al stiekem naar dit bruine café kwam wilde hij ons niet kwijt want ons moe is in da house.

Sinds minstens 1350 lag er over de Dijle, op min of meer dezelfde plaats als vandaag de dag, een houten brug die Muizen verbond met de Kempen. Op de oudste gedetailleerde kaart van de site, uit de 18de eeuw, staat naast die brug de voorloper van het huidige Brughuis: een lage stenen hoeve met strodak. De eerste gekende eigenaars van het Brughuis waren de drie gezusters Catharina, Petronella en Maria Van der Auwera, telgen van een oude, welgestelde Muizense familie. Zij verkochten het pand in 1815 aan landbouwer Willem Moeremans en zijn echtgenote Maria De Wolf.

Tijdens de geschiedenis van 'Het Brughuis' kwam dit pand ook in Nederlandse en Joegoslavische handen. In 1997 werden Willy Van Itterbeeck en Annemie Moons werden de nieuwe eigenaars en werd zo ook de beroemde spaghetti geïntroduceerd. Twintig jaar en duizenden spaghetti’s later ging Annemie op pensioen, en werd het Brughuis op 31 december 2017 gesloten. Sinds 1 mei 2019 is het Brughuis opnieuw open. Frank Vlayen, Piet De Smet en Rob De Koninck (†), jarenlange trouwe klanten van het Brughuis, zijn de nieuwe eigenaars. Ze zetten de traditie van het Brughuis als gezellige bruine kroeg met zijn houten banken, kolenkachel, speciaalbier en spaghetti verder. Nu is er een nieuw enthousiast en gepassioneerd team, met uitbater Elly Coppens en kok Niels De Wilde. In tegenstelling tot andere roemruchte Muizense cafés, komt er aan het eeuwenoude verhaal van 'Het Brughuis' dus geen einde.

Naast het Brughuis hebben Frank en Piet begin 2020 het initiatief genomen om een micro-brouwerij te bouwen. Ons initiatief hebben we de “Brughuis Brouwers” genoemd. Het is de bedoeling om met passie gebrouwen, artisanale bieren in het Brughuis aan te bieden, en wel via een rechtstreekse leiding naar de tap van het café, recht in uw glas. Verser kan niet! en dit met als paradepaardje hun 'Brughuis Tripel'.

Wij zijn hier vanavond als primeur naar het café afgezakt voor dit akoestisch rock trio bestaande uit Lesley Verbeeck, David Ronaldo en Dirk Lekenne. Deze 'The Black Sneakers' brengen ons een avond met een grote diversiteit aan stijlen maar in de eerste plaats ook een lekkere en luisterende muzikale avond. Dus ging het op vrijdagavond rechtstreeks vanuit 'Gevarenwinkel' richting Muizen (Mechelen). De mousetrap die waren we vergeten...

Die val sloeg wel meteen dicht toen we bij het betraden van 'Het Brughuis' zagen dat het hier boesjevol stak. Aan het einde van den toog zagen we dan twee bekende gezichten in de persoon van Greet Marchal en de 'Caster' en zo moesten we hier ook een stuk van het meubilair aan de kant zetten om erbij te komen. Het personeel van deze kroeg bestaat een groep van uiterst enthousiaste medewerkers en zo hadden we het geluk dat een zekere 'Salima' ons de rest van de avond zou gaan bedienen. Beginnen deden we uiteraard met een 'Brughuis Tripel'. Wat verder zagen we ook Jimmy Malfait, de vroegere eigenaar can 'Café Roosendael' aan tafel zitten en kwam zo ook de waard van 'Don Petrol' in Tielt-Winge, Hans Meus hier binnen gewaaid, die deze 'Black Sneakers' in de loop van volgens seizoen op de agenda heeft staan. Allée, maar om te zeggen dat we ons hier al onmiddellijk thuis voelden, denkend aan de quote met een 'Brughuis Tripel' in de hand komt m'n door gans het land ;-)

Music Maestros please! en zo begonnen deze 'The Black Sneakers' met 'Longs As I Can See The Light' van 'Creedence Clearwater Revival'. Wij zaten ondertussen al aan Tripel #2, Yeah, Yeah...Oh Yeah!. Met nummers als 'Stop Dragging My Heart Around' van Tom Petty en de ballad 'Time Flies', van onze eigenste Dani Klein, werd de familie Ronaldo zo maar laaiend enthousiast maar 'moe' we kennen die al lang hoor. Onze Vic diene had al lang touche met het stuk meubilair. Genne kwaaie hoor, maar misschien al teveel 'Brughuis Tripel' naar binnen gewerkt.

Het meubilair riep dan van Johnny Cash maar eerst kregen we nog John Prine's 'Angel of Montgomery' op het bord. De 'Sneakers' die gingen verder met 'Don't Let It Bring You Down' en is dit niet van Neil Young? en 'If It Hadnt' Been For Love' eentje van Chris Stapleton dat eerst door 'The Steel Drivers' de charts werd ingezongen. Van Cash & Carter kregen we ook 'It Ain't Me Babe'. Wij zouden niet richting Brimingham liften maar gewoon knus in 'Het Brughuis' blijven. Als voorbeeldige cabdrivers waren Greet en ikzelf dan al overgeschakeld naar water, wel niet dat van de Dijle hoor.

Met 'Bring Me Some Water' deinden we hier richting einde van 'set 1' en was daar de obligate hoed. Doe ons nog maar een rondje 'Brughuis Tripel' hoor. De pauze mocht niet te lang duren om zo ook de positieve sfeer die hier rond hing te kunnen behouden en zo begonnen 'The Black Sneakers' er dan maar vlug aan en kwamen zo al snel uit bij 'Wagon Wheel' Een nummer dat Bob Dylan kwamen te schrijven samen met Ketch Secor van 'The Old Crow Medecine Show'.

Een vervolg krijgen we nog met eentje van de Ierse halfgod Rory Gallagher (1948-1995) en zijn 'Goin' to My Hometown' en een David Ronaldo die zijn skills op de mandoline kon laten horen. Mijn focus kwam dan al volledig te liggen op het volgende nummer. Met 'The Load Out' van Jackson Browne is dit één van de mooiste nummers die de popwereld in de 70-ties heeft voortgebracht. Deze 'The Black Sneakers' gingen zo met een bruggetje over naar Sam Cooke's 'Chaing Gang' uit 1960. Hoh Ha, Hoh I Hear Something Saying...

Van Chris Isaak kregen we nog het mooie 'Wicked Games' en ook Bob's 'You Make Me Feel My Love' mocht niet ontbreken. Uit de pre-war blues era krijgen we dan "In The Pines" van Leadbelly (1888-1949), al is de originaliteit van dit nummer niet te achterhalen, en nee we denken als bluesliefhebber niet aan Kurt Cobain en zijn Nirvana.

De outswinger werd dan nog 'Why Don't You Try Me Tonight' in de versie van Frankie Miller en, toen nog, Sarah Bettens maar uiteraard kwam Gary Moore toen ook maar binnen. Het werd een medley'ke met een hoge dosis rock 'n roll gehalte. Te weinig fotookes? don't blame it on the boogie, blame it on the Tripel...en ook aan de gezellige sfeer hier in 'Het Brughuis'.

Met de Mechelse hymne 'As gau paust dat de paus oep au paust, Paust dan ma gau eet anders' in gedachte namen die van het 'Brughuis Team' hier gepast afscheid van deze gezellige avond met een shot in de hand en een gezamelijke 'Cheers'. Buiten richting auto kwamen we de vriend van Vic nog tegen zittend op zijne rollator in gedachte zingend van Goodnight, now it's time to go home, Then he makes it fast with one more thing, We are the Sultans, We are the Sultans of Swing! Een prachtige avond, prachtig etablissement en prachtige band. Merge Schoete.